Orhan Kemal Hayatı ve Eserleri Kısaca

Orhan Kemal 15 Eylül 1914 senesinde Adana da dünyaya gelmiştir. Toplumsal gerçekçi romanların edebiyatımızdaki usta kalemleri arasında yer almaktadır. Yazarın asıl ismi Mehmet Raşit Öğütçü’dür. Hayatının bir dönemini Suriye ve Lübnan’da geçirmiştir. 1932 senesinde Adana’ya döndükten sonra ambar memurluğu, işçilik ve kâtiplik gibi meslekleri yapmıştır. 1939 senesinde şiirlerini yazmaya başlamıştır ve bu sırada komünizm propagandası yapmak suçuyla 5 sene kadar hapse mahkûm edilmiştir. Cezaevine girip çıktıktan sonra Adana’ya dönüş yaptı ve burada sebze nakliyeciliği, amelelik ve Adana Verem Savaş Derneği’nde kâtiplik yapmıştır. Yaşamının son döneminde Bulgaristan ve Romanya’ya gitmiştir. Tarihler 2 Haziran 1970’i gösterdiğinde Sofya’da tedavi gördüğü hastane de beyin kanaması yüzünden vefat etmiştir.

Öykü: Ekmek Kavgası(1949), Sarhoşlar(1951), Çamaşırcının Kızı(1952), 72. Koğuş(1954), Grev(1954), Arka Sokak(1956), Kardeş Payı(1957), Babil Kulesi(1957), Dünyada Harp Vardı(1963), Mahalle Kavgası(1963), İşsiz(1966), Önce Ekmek(1968), Küçükler ve Büyükler ölümünden sonra derlenmiştir(1971)

Roman: Baba Evi(1949), Avare Yıllar(1950), Murtaza(1952), Cemile(1952), Gavurun Kızı(1959), Hanımın Çiftliği(1961), Müfettişler Müfettişi(1966), Yalancı Dünya(1966),

Bursa cezaevinde yattığı sıralarda Nazım Hikmet ile tanışmasıyla beraber yazarlığının dönüm noktasını yaşamıştır. Hece ölçüsü ile Kayseri Cezaevi sırasındayken yazmış olduğu “Duvarlar” adlı şiiri 1939 senesinde Yedigün ismindeki dergide “Reşad Kemal” imzası ile yayımlanmıştır. “Raşid Kemal” takma ismiyle yazmış olduğu şiirleri Yedigün ve Yeni Mecmua dergilerinde çıkmıştır. Orhan Kemal2in ilk romanı olan Babaevi romanın bir kısmını oluşturmakta olan “Balık” adındaki öykü Yeni Edebiyat isimli dergide 1940 senesinde yayımlanmıştır. Hayatının geri kalan kısmındaki çalışmalarını da öykü üzerinde yoğunlaştırmıştır. Orhan Kemal ismini ise ilk defa 1942 senesinde “Yürüyüş” dergisinde yayımlanmış olan şiir ve öykülerinde kullanmıştır.

Gazetelere tefrika romanlar ile beraber film senaryoları da yazmıştır. Geçimini sağlayarak para kazanabilmek için sürekli olarak yazmıştır. 72. Koğuş, Kardeş Payı, Eskici, Murtaza gibi eserleri tiyatroya da uyarlanmıştır. Oyun amacıyla yazmış olduğu tek eseri “İspinozlar”, “Yalova Kaymakamı” ismiyle sahnelerde sergilenmiştir.

Yazmış olduğu öykü ve roman gibi eserlerde günlük yaşamın değişik anlarını farklı bir bakış açısıyla işlemiştir. Romanlarında yer vermiş olduğu kahramanlarını günlük hayatın sömürülen, ezilen ve yoksul insanlarından seçmiştir. Romanlarında yer alan kahramanlarının hayatlarını, sorunlarını ve iç dünyalarını ele almıştır. Olaylara ve karakterlere yaklaşım biçimi ise kinsiz, umutlu ve sevecen bir yaklaşım olmuştur.

Yazmış olduğu eserlerden olan “Babaevi” ve “Avare Yıllar”da hayatından kesitler vermiştir. Babaevi eserinde çocukluk yıllarını anlatan Orhan Kemal, Avare Yıllar adlı eserinde ise gençlik yıllarını anlatmıştır. Eserlerinin tamamında toplumsal yapıda bulunan çelişkileri ustalıkla gözler önüne sermiştir. Hala çok sayıda kitapsever tarafından okunan eserlerinde yer alan güçlü gözlem yeteneği, özgün ve yalın anlatımıyla dikkat çekmektedir. Sunduğu eserlerinin çoğunda hızlı olay akışı yer alırken diyaloglarda bulunmaktadır.