Memduh Şevket Esendal Hayatı Eserleri ve Edebi Kişiliği

Memduh Şevket Esendal 29 Mart 1883 yılında Çorlu’da doğdu. Savaş yıllarında doğduğundan eğitim alamamış, kendini geliştirmiştir. Farsça, Arapça ve Fransızca öğrendi. Babasının vefatından sonra çalışmış ve ailesine bakmıştır. 1900 yılında gümrük memuru oldu. İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne girdi ve parti müfettişi oldu. Bu vasıfla Anadolu’yu dolaştı. 1921 yılında Azerbaycan Bakü’ye elçi olarak gönderildi. Bakü’den döndükten sonra Meslek isimli haftalık siyasi gazete çıkardı. Birçok lisede coğrafya dersleri verdi. Yaptığı elçilik görevlerini yanı sıra birkaç dönem milletvekili de seçilen Memduh Şevket Esendal, 1945’ten sonra siyasi yaşamına son verdi. Böylece edebiyata yönelmiş oldu. Yazıları dergi ve gazetelerde yayımlandı. Eserleri ödül aldı. 16 Mayıs 1952 yılındaysa Ankara’da öldü.

Öyküleri: Mendil Altında, Veysel Çavuş, Hava Parası, Otlakçı, Ev Ona Yakıştı, Bir Kucak Çiçek, Güllüce Bağları, Temiz Sevgililer, Kelepir, Bir Kucak Çiçek

Romanları: Miras, Vassaf Bey, Ayaşlı ve Kiracıları

1883 yılında Çorlu’da doğdu. Ailesi çiftçilikle uğraşmaktaydı. Maddi sıkıntılar sebebiyle okula gidemedi. Henüz küçük yaşlardayken politikayla iç içe girdi. Elçilik görevlerinde bulundu. Kendini geliştiren Memduh Şevket Esendal Fransızca, Rusça ve Farsça öğrendi. 1919 yılında Ali İhsan Bey ile beraber Mesleki Temsil Programını hazırladı. Mustafa Kemal’e bağlı olarak Milli Mücadele döneminde Azerbaycan’a hükümet temsilcisi olarak gitti. İstanbul’a döndükten sonra Galatasaray ve Kabataş liselerinde coğrafya öğretmenliği yaptı. 1925 yılında arkadaşlarıyla birlikte Meslek gazetesini çıkardı. 1930 yılında Elazığ milletvekili oldu. 1933 yılında Kabil’de milletvekili oldu. Daha sonra ise Moskova Büyükelçisi olarak görev yaptı. 1941 yılındaysa Bilecik milletvekili oldu. Cumhuriyet Halk Partisi sekreteri olan Memduh Şevket Esendal, 1945 yılında görevinden ayrıldı. Eski öykülerini derledi ve yayımladı. Siyasi yaşamından sonra yeni öyküler de yazdı. 16 Mayıs 1952 yılında öldü.

Memduh Şevket Esendal Çehov tarzı hikâyeciliğin önemli temsilcileri arasındadır. Gün boyunca görüp de önemsenmeyen kişileri hikâyelerinde işleyen Memduh Şevket Esendal, insan sevgisini konu alır. Dili sade ve pürüzsüzdür. Günlük konuşmalara yer verir. Olağanüstü varlık ve olaylar hikâyelerinde bulunmaz. Memduh Şevket Esendal’ın Türk edebiyatına getirdiği en önemli yenilik, konularını sade bir şekilde anlatmasıdır. Esendal’ın ele aldığı konular sıradan insanları içerir. Ömer Seyfettin’in izinden gitti. Ustalık dönemindeyse Ömer Seyfettin’in yanı sıra çağdaşları incelendiğinde hepsinden daha sade ve düzgün bir dille yazdığı görülür. Üslubu Çehov tarzıdır ve Çehov’dan etkilendiği açıkça görülür. Öykülerinin bazıları Çehov uyarlamalarıdır. Esendal’ın Çehov’un etkisinde kaldığı noktalar yaşam tarzı, sade dil ve sıradan insanları işlemesidir. Çehov eserlerini karamsar bir bakışla ele almıştır. Ancak Memduh Şevket Esendal’ın bakış açısı karamsar değildir. İnsanlara ümit, neşe ve kuvvet veren öyküler yazmıştır.