Aziz Nesin Hayatı ve Eserleri Kısaca Biyografisi

Asıl Adı Mehmet Nusret Nesin’dir. 20 Aralık 1915 yılında Heybeliada İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Babası Abdülaziz Bey Giresun’un Şebinkarahisar ilçesine bağlı Ocaktaşı köyünden gelerek, İstanbul’a yerleşmiştir ve bahçıvanlık yaparak geçimini sağlamıştır. Aziz Nesin, İstanbul Süleymaniye’deki Kanuni Sultan Süleyman İptidai Mektebi’nin üçüncü sınıfına girmiştir. İki yıl Darüşşafaka Lisesi’nde okuduktan sonra, 1935’te Kuleli Askeri Lisesi’ni bitirmiştir. 1937’de Ankara Harp okulunu bitirerek teğmen olmuştur. Son olarak Askeri Fen Okulu’nu bitirmiştir. Bu dönem de bir yandan Güzel Sanatlar Akademisi Süsleme Bölümü’ne devam etmiştir. Nesin, söyleşi ve imza günü için gittiği Çeşme Alaçatı’da 5 Temmuz’u 6 Temmuz’a bağlayan gece kalp krizi sebebiyle hayata gözlerini yummuştur. Vasiyeti üzerine hiçbir tören olmaksızın, yeri belli olmayacak şekilde, Çatalca’daki Nesin Vakfı’nın bahçesine gömülmüştür.

-Parti Kurmak ve Parti Vurmak(1946), –Geriye Kalan (1953), –İt Kuyruğu (1955), –Yedek Parça (1955), –Fil Hamdi (1956), –Damda Deli Var (1956), –Koltuk (1957), –Kazan Töreni (1957), –Deliler Boşandı (1957), –Mahallenin Kısmeti (1957), –Ölmüş Eşek (1957), –Hangi Parti Kazanacak? (1957), T-oros Canavarı (1957), –Kadın Olan Erkek (1955), –Gol Kralı (1957), –Erkek Sabahat (1957), –Saçkıran (1959), –Zübük (1961), –Şimdiki Çocuklar Harika (1967), –Tatlı Betüş (1974), –Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz (1977), –Surnâme (1976), –Tek Yol (1978), –Okullar İçin Kısa Oyunlar (1949), –Uyusana Tosunum (1971), –Bu Yurdu Bize Verenler (1975), –Pırtlatan Bal (1976), –Aziz Nesin – Ali Nesin Mektuplaşmaları III, -Mektuplar(1994), -Aziz Nesin – Ali Nesin Mektuplaşmaları IV, -Mektuplar(1995), Aziz Nesin – Tahsin Saraç Mektuplaşmaları, Mektuplar(1995), -Aziz Nesin – Meral Çelen Mektuplaşmaları, Mektuplar (1998).

Aziz Nesin Ankara Harp Okulu’nu bitirmesinin ardından asteğmen rütbesiyle orduya katılmıştır. 1941’den başlayarak II. Dünya Savaşı yıllarında iki yıl Trakya’da çadırlı ordugâhta görev yapmıştır. 1942’de Erzurum Müstahkem Mevkii İstihkâm Taburu Bölük Komutanlığı’na atanmıştır ve bir bomba kazasında yaralanmıştır. Erzincan’da depremde yıkılmış bir cephaneliğin boşaltılmasıyla görevlendirilmiştir. 1944’te Zonguldak’ta uçaksavar top mevzileri yaptırmakla da görevlendirildikten sonra üsteğmen rütbesindeyken, görev ve yetkisini kötüye kullandığı gerekçesiyle askerlikten uzaklaştırılmıştır. Ardından, bir süre bakkallık, muhasiplik gibi işler yaptıktan sonra 1945 yılında Yedigün Dergisi’ne girmiştir. Nesin, sonrasında gazetede ve çeşitli yazarlık işine devam etmiştir.

Aziz nesin Mizahı, sanatçıyı ve sanatını şu şekilde tanımlamıştır.
…Mizah deyince halk yararına işlevi olan görevci mizahı anladığımı baştan söylemeliyim… Beni mizah yazarlığına iten etken, o günkü ortamın koşullarıydı. Kısaca şunu söyleyeyim; genellikle yoksunluk ve yoksulluk, yaşamından gelen bir kızgınlık, öfke, bir hınç alma biçimidir mizah… Her zorluk, her acı çeken ille de mizahçı olmaz elbet, ama bu ağır koşullar kişinin mizahçı yeteneğini geliştirir… Mizahçının yetişmesi için gerekli bireysel koşuldan da anlaşılacağı üzere, mizah, bir yıkıcılıktır. Mizahçı kırgınlıklarını, nefretini, kinini, öfkesini, hıncını, bilinçli bir biçimde gerçekten yıkılması gereken hedefe yöneltebilir ve mizah silahını halk yararına kullanabilirse, bir olumlu yıkıcı olur… Sınıfsal bilinci olan her yazar, ister istemez güdümlü olduğunu, kendi kendini güdümlediğini bilir. Sınıfsal bilince sahip bir yazarı, bir sanatçıyı güdümlü kılmak hiçbir politikacının hiçbir yönetmenin haddi değildir… Sanatın işlevi? Bu konuda başkalarınınkine uymayan düşünceler içindeyim… Sanatçının kendini, kendi sınıfıyla özdeşleştirmesi koşuluyla, sanatın işlevi, sanatçının kendini dışlaması, varlaması, ortaya koyması demektir. Sınıfıyla özdeşleşmiş olduğundan, kendini anlatırken sınıfını anlatmış olur.