Atılan Ok Geri Gelmez
Bazen öyle işlerimiz veya sözlerimiz vardır ki bir kere o işi yapmaya başladığımızda veya sözü söylediğimizde, bunun geri dönüşü asla olmaz. Hem bu işlere düşünülmeden başlanmış, sözler düşünülmeden ağızdan çıkmıştır. İşte düşünülmeden yapılan işler ve söylenen sözler de sonrasında pişmanlık ve mutsuzluk getirir.
Allah, düşünmemiz için bize diğer canlılardan farklı olarak aklı vermiştir. Hayattaki her işimizde aklı kullanır, böylece mantıklı işler yapmaya çalışırız. Tavırlarımızı, davranışlarımızı ve sözlerimizi de akıl süzgecinden geçirir, akla uygun bir şekilde davranır veya konuşuruz. Bunun farkında olmayan, akla önem vermeyen veya veremeyen insanlar birçok hata yapar. Ve çoğu kez, bu hataların geri dönüşü yoktur. Örneğin birine karşı düşünmeden söylediğimiz kötü bir sözü geri almamız mümkün değildir. Biz ne yaparsak yapalım, artık o söz ağızdan çıkmış ve muhatabımızı yaralamıştır. Binlerce kez özür dilesek, affedilsek bile, sözlerin izi mutlaka kalmıştır. Bununla ilgili çok güzel bir hikaye anlatılır. Zamanında kırıcı sözleri ile sürekli, arkadaşlarının kalbini kıran bir çocuk varmış. Babası çocuğunun bu davranışını yok etmek için bir yöntem denemiş. Oğluna bir tahta ve çiviler vererek ”Çocuğum al bu tahta ve çivileri, bundan sonra kırdığın her kalp için, tahtaya bir çivi.” demiş. Çocuk isteneni yapmış. Çok kısa bir sürede tahtayı çivi ile doldurmuş. Babası bu sefer de ”Gönlünü aldığın, kendini affettirdiğin her kalp için, tahtadan bir çivi sök.” demiş. Çocuk bu söyleneni de yapmış ve kısa sürede arkadaşlarından özür dileyerek, onu affetmelerini sağlamış. Boş tahtayı babasına getirmiş. Babası, ”Gördün mü evlat? Bir kere kırdığın kalbi tamamen onarman mümkün değildir. Çiviler gitti, izi kaldı; işte aynı şekilde senin arkadaşlarının kalbinde de bu izler bir yara misali duruyor ve duracaktır.” demiş.
İnsan hal ve hareketlerine, sözlerine ve yaptığı işlere çok dikkat etmelidir. Sonradan düzeltme imkanı olmayan işlere giriştiği zaman iyi düşünmeli, adımlarını ona göre atmalıdır.