Abla Sevgisi
Teyze, anne yarısıdır derler; ancak bana sorarsanız anne yarısı, hatta belki de daha fazlası olan ablalardır. Ablalarımız bazen annelerimizin yerini bile doldurabilirler. Bize duydukları sevgi ve merhamet duygusu annenin sevgisinin ve merhametinin seviyesine oldukça yakındır.
Zaman zaman kızdırsak da onlar bizim canım ablalarımızdır. Bizi düşünecek, üzüntümüzle üzülüp, sevincimizle sevinecek ender şahsiyetlerdir. Annelerimizden sonra bizi en çok sahiplenen, üzerimizde en çok hakkı olan kişilerdir. Tıpkı bir anne şefkati ile bizi giydirir, yedirir ve zamanlarının çoğunu bize bakmakla geçirirler. Ablalarımızın kıymetini bilmeliyiz. Onun bize verdiği emeklerini, üzerimizdeki hakkını asla unutmamalı, büyüdüğümüzde aynı güzellikleri biz de onlara yapmalıyız. Bir abla, hayatımızın belki de en büyük sırdaşı, en büyük dert ortağıdır. Çoğu defa anne ve babalarımıza anlatamadığımız sırlarımızı veya dertlerimizi ablamıza rahatlıkla anlatırız. Aynı zamanda onlar bizim en büyük danışmanımızdır. Çaresiz kaldığımızda, ne yapacağımıza bir türlü karar veremediğimizde ilk onlara sorar, onların fikirlerini almak isteriz.
Onlara son derece güvenir ve fikirlerini uygulamaya çalışırız. Ablalarımızın değerini asla unutmayalım. Unutmayalı ki onlar bizim birçok kahrımızı çekti. Gerekirse biz de zamanı geldiğinde onların kahrını çekmeyi bilmeliyiz.