AYRILIK
Türkülerimiz ne güzel anlatır ayrılığı ve ayrılığın acısını… ”Ayrılıktan zor belleme ölümü, görmeyince sezilmiyor Mihriban!” ifadesi, onun ne kadar zor olduğunu, ölümün bile unutulabileceğini; ancak ayrılık acısının kolay kolay geçmediğini anlatır bizlere. Gerçekten de öyle değil midir? Ciddi manada sevdiğimiz birinden ya da bir yerden ayrıldığımızda içimizde hissettiğimiz yangınları düşünsenize! Ölüm, her ne kadar bir ayrılık olsa da, Allah’ın takdiridir ki acısı pek uzun sürmez. Ayrılık ise kişinin tamamen kendi iradesi ile ilgilidir. Bu konuda zayıf olan insan iradesi, ayrılık acısından payını alır.”Ölüm Allah’ın emri de, ayrılık olmasaydı” sözü bu fikrimize destek vermektedir aslında.
İnsan sevdiğinden ayrıldığında, garip bir duygu hisseder kalbinin derinliklerinde. Sanır ki tüm evren birlik olmuş da onun üstüne üstüne gidiyor. Gözler kararır, dünya döner ve gözlerde bir boşalma oluşuverir. Göz kapakları engel olmaya çalışsa da gözyaşlarına, buna mani olamaz. aksine onlar mani olmaya çalışıp kendilerini kasınca, göz yaşlarınin işi daha da kolaylaşmış olur. Ve kişinin tüm duygularını dışa vurarak yer çekimine yenik düşerler. Ayrılık bir yangındır, kolay sönmez yüreklerde. Yakıtı yine kendisidir. Ayrılık var oldukça, vuslat olmadıkça bu yangının sönmesi pek mümkün değildir. Yangını söndürmenin iki yolu vardır: Ya hasretlik bitecek, kavuşma gerçekleşecektir ya da geçen zaman yüreğini buna alıştıracaktır. İnsanların en duygulu, en üzgün olduğu durumlardan biri ayrılıktır. Ayrılık üzerine nice türküler yakılmıştır. Ayrılığın her türlüsü kötüdür; ancak hele de sonunda vuslat yoksa; beklenen gün gelmeyecekse daha farklıdır. Öyle ayrılıklar vardır ki belli bir süre ile sınırlıdır. Ancak maalesef bazı ayrılıkların ebedi olduğu bellidir. İşte insanı kahreden de bu ayrılıklardır.
Ayrılık ne kadar acı olsa da, insan bünyesi bunun üstesinden gelebilmektedir. İnsana çeşitli duygular veren yüce Allah, bunların üstesinden gelme gücünü de vermiştir. Bu sebeple, kötü ayrılıklar yaşayanlar, bunun da üstesinden gelebileceğini bilmeli, sabretmeli ve yangının sönmesi için gereken zamanı beklemelidir.